در این مقاله به دنبال قسمت اول آن که در شماره قبل به چاپ رسید، به بیان تاریخچه، کاربردها و چشم اندازهای نظریه زایبرگ-ویتن روی خمینه های سه و چهار بعدی می پردازیم. به ویژه تاکید بیشتری بر کارهای خیره کننده تاوبز در هندسه و توپولوژی خمینه های همتافته و سایا یعنی هم ارزی ناوردای زایبرگ- ویتن و ناوردای گروموف روی خمینه های همتافته و همچنین اثبات انگاره وینشتین توسط وی داریم.
)
