در تاریخ علم، دو دورۀ زمانی وجود داشته که بیشترین تأثیر را در ریاضی کاربردی ایجاد کرده است. زمان نیوتن که در طی آن، مشخص شد ریاضیات باید زبان علم باشد، و زمان فون نویمان که در آن، پیشنهاد شد الگوریتم های عددی باید پل اصلی بین ریاضیات و علم باشند. اکنون زمان سوم در پیش است؛ زمانی که اجزای اصلی ریاضی کاربردی شامل مدل سازی، روش های داده محور و الگوریتم ها طوری در جای خود قرار می گیرند که ریاضی کاربردی را بنیادی برای پژوهش علمی بین رشته ای و نوآوری فناورانۀ هیجان انگیز معرفی کنند.
)
