[1]ابن ابی اصیبعه، احمد بن قاسم، عیون الانباء فی طبقات الاطباء، ویراستۀ آگوست مولر، المطبعة الوهبیة، قاهره، 1299.
[2]ابن تیمیه، احمد، الرد علی المنطقیین، بمبئی.
[3]ابن خلدون، عبدالرحمان، المقدمة، دار الفکر، بیروت، بی تا.
[4]ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ویراستۀ گوستاو فلوگل، لایپزیگ،1871.
[5]ابوکامل شجاع بن اسلم، الجبر و المقابلة، ویراستۀ رشدی راشد، برلین‑بوستون،2012.
[6]حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله کاتب چلبی، کشف الظنون عن اسامی کتب و الفنون، تصحیح گوستاو فلوگل،لایپزیگ و لندن، 1835.
[7] خزاعی، محمد بن احمد، شرح و تکملۀ الجبر و القابلة خوارزمی، دست نویس شمارۀ ۲۷۰۶ (گ ۱۴۶ ر‑ ۲۸۱ پ)،کتابخانۀ شهیدعلی پاشا.
[8]خوارزمی، ابوعبدالله محمد بن موسی، الجبر و المقابلة، ویراستۀ رشدی راشد، پاریس، ۲۰۰۷.
[9]سنان بن ابی الفتح، کتاب فیه الکعب والمال والاعمال المتناسبة، دست نویسشمارۀ ۲۶۰٫۴ (گ ۹۵ ر‑ ۱۰۵ ب)،دارالکتب قاهره.
[10]صدیقی، کریم، ابو کامل ریاضیدانی هم طراز خوارزمی، فرهنگ و اندیشۀ ریاضی،شمارۀ 22 (1378) 35-47.
[11]قفطی، علی بن یوسف بن ابراهیم، تاریخ الحکماء (اختصار زوزنی)، ویراستۀ یولیوس لیپرت، لایپزیگ،1903.
[12]کرامتی، یونس، تاریخچۀ خوارزمی پژوهی در غرب از ۱۱۲۶ تاکنون، بخش نخست « الجبر و المقابله »ایران و اسلام، جلد 1 (1393) 47-110.
[13]کرامتی، یونس، خوارزمی: زندگی نامه و ریاضیات، در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 23 (1396) 91-106.
[14]کرامتی، یونس، دیوفانتوس، در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 24 (1398) 387-396.
[15]کرامتی، یونس، نخستین گام های جبر (بررسی جبر و مقابلۀ خوارزمی)، اهل قلم، تهران، 1380.
[16] گلچین معانی، احمد، فهرست کتب خطی کتابخانه آستان قدسرضوی، جلد هشتم (شامل کتب ریاضی)، کتابخانه آستان قدس رضوی، مشهد، 1350.
[17]معصومی همدانی، حسین، جبر ، در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 17 (1388) 466-479.
[18]معصومی همدانی، حسین، جبر و مقابله، در دانشنامۀ جهان اسلام، ج 9 (1384) 576-595.
[19]مقدمه بر صناعة الجبر دیوفانتوس، ویراستۀ رشدی راشد، الهیئة المصریة العامة للکتاب، قاهره، 1975.
[20] نویگه باور، اوتو، علوم دقیق در عصر عتی ق، ترجمۀ همایون صنعتی زاده، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، 1375.
[21]وان در واردن، ب. ل.، تاریخ جبر: از خوارزمی تا امی نوتر، ترجمۀ محمدقاسم وحیدی اصل و علیرضا جمالی، مبتکران، 1376.
[22] Heath, T. L., Diophantus of Alexandria: A Study in the Greek Algebra, Cambridge University Press, cambridge, 1910.
[23] Karamati, Y., Abū Barza, in Encyclopaedia Islamica, vol. 10, 2008, 644-645.
[24] Nesselmann, G. H. F., Die Algebra der Griechen nach den Quellen Bearbeitet, G. Reimer, Berlin,
1842.
[25] Rashed, R., Al‑Khwārizmī: Le Commencement de l’Algèbre, Albert Blanchard, Paris, 2007.
[26]Rashed, R., The Development of Arabic Mathematics: Between Arithmetic and Algebra, Springer,
Berlin, 1994.
[27]Rashed, R., Les travaux perdus de Diophante (I), Revue d’Histoire des Sciences, 27 (1974), 97-122.
[28]Rashed, R., Les travaux perdus de Diophante (II), Revue d’Histoire des Sciences, 28 (1975), 3-30.
[29]Rashed, R., Houzel, C., Les “Arithmétiques” de Diophante, Lecture Historique et Mathématique,
Scientia Graeco-Arabica 11, De Gruyter, Berlin-Boston, 2013.
[30]Rodet, L., L’algèbre d’al-Khârizmi et les méthodes indienne et grecque, Journal Asiatique, 11
(1878), 5-98.
[31]Sayılı, A., Abdulhamid İbn Türk’ün Katışık Denklemerde Mantıki Zaruretler’ Adlı Yazısı ve Zamanın
Cebri (Logical Necessities in Mixed Equations by ’Abd al Ḥamīd Ibn Turk and the Algebra of His
Time), Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1962.
[32]Suter, H., Die Mathematiker und Astronomen der Araber und ihre Werke, B. G. Teubner, Leipzig,
1900.
[33]van der Waerden, B. L., Geometry and Algebra in Ancient Civilizations, Springer, Berlin-
Heidelberg, 1983.
)
